Polineuropatia obejmuje swym zasięgiem rozmaite procesy chorobowe nerwów peryferyjnych. Są to zazwyczaj rozbudowane upośledzenia systemowe, powstające w wyniku różnych wewnętrznych i zewnętrznych czynników – stany zapalne, metabolizm, zmiany immunosupresyjne, immunologiczne, toksyczne, braki witaminowe i odżywcze itp.
Podstawowymi objawami są mrowienie, pieczenie, obniżenie czucia, niepewność kroku, słabość mięśni, ból, skurcze mięśni oraz szereg innych.
Najczęściej występuje:
ostre i chroniczne zapalne polineuropatie demielizacyjne, podczas których stosujemy leczenie immunoglobulinami i kortykoidami,
polineuropatie przy reumatoidalnej artrozie,
neuropatia cukrzycowa (u cukrzyków z zaburzeniami naczyniowymi),
polineutopatia alkoholowa (spowodowana zatruciem toksycznym i brakiem tiaminy i witaminy B12),
polneuropatie, powstające w wyniku infekcji przy boleriozie, które upośledzają przede wszystkim zdolność ruchu,
polineuropatia toksyczne – np. po zatruciu benzenem, dwusiarczkiem węgla, rtęcią, ołowiem,
polineuropatie polekowe (Nidrazid, niektore cytostatyki), i inne.
We wszystkich przypadkach polineuropatii stosujemy leczenie objawów i leczenie wspierające. Ma ono za zadanie wpłynąć na poszczególne objawy schorzenia, przede wszystkim tłumić ból, stany zapalne, wprowadzać efekt wazodylatacyjny, przeciwdziałać tworzeniu się zakrzepów itp.
Zachęcamy do zapoznania się z poniższymi wynikami badań klinicznych wskazujących na efektywne działanie magnetoterapii w leczeniu tej diagnozy.
